BİR ÇİFT AYAKKABI VE YAĞMUR

BİR ÇİFT AYAKKABI VE YAĞMUR

Neden insan ölünce ayakkabısını kapının önüne koyarlar acaba?

Yine bir cenaze yine bir ayakkabı ve yağmur...

Bir hayat bitmiş, yeni bir hayata yelken açmış bir insan.

Kalmamıştı artık yaşanılması gereken duygular, heyecanlar, umutlar.

Bir çift ayakkabıydı geriye kalan.

Sözün bittiği yerdeydi hayat.

Ölüm, insanla hayatın arasında ince bir çizgiydi.

Ne zaman ve nereden gelecek bilinmiyordu ama her zaman hissediliyordu... 

Yine de inatla ve ısrarla bu düşünceden kurtulmaya çalışıyorduk tüm gücümüzle,

Çünkü sırası değildi şimdi,

Daha çekler vardı ödenecek, daha evlendireceğimiz evlatlarımız,

Okulunu bitirecek çocuklarımız, sünnetleri olacak bebelerimiz,

Evi yeni almış oturamamıştık daha,

Bir çift ayakkabı ve yağmur hayat böyle bir şeydi işte,

Çalışmak çabalamak hiç bitmemişti,

Oysa zaman çok çabuk geçivermişti anlamamıştık bile,

Neleri ıskalamıştık, hayır adına ayağımıza kadar gelen iyilikleri geri mi çevirmiştik yoksa

Bizimle gelecek ve bizden sonra devam edecek hangi iyilikleri ihmal etmiştik

Dünya bizim değil, biz dünyalık mı olmuştuk yoksa!

Şahit olduğumuz bu evrende neleri sahiplenmiştik böyle,

Bu da, şu da, o da hepsi benim olsun diye uğraşmış,

Sonunda hiçbir şeyin sahibi olmadığımızı anlamıştık,

Bir çift ayakkabımız bile bizden çalındı,

Ve sokağa terk edildi, üzerine yağmurlar yağdı,

Artık aldırmıyorum bu dünyanın süsüne püsüne,

Aldatıcı sözlerine yalan ve yalaka yönüne,

Gerçek ben gibi sen gibi ortada oysa ,

Samimi bir gülüş ve elveda,

Geriye kalan ise bir çift ayakkabı ve üzerine yağan yağmurdu ıslanasıya.

Nevin ablamızı ve tüm vefat edenlerimizi rahmetle anıyoruz...
                                                                
                            Selam ve dua ile…

REKLAM

Kaynak : http://yenisehirim.com/bir-cift-ayakkabi-ve-yagmur.html.html

Yorumlar

    Bu yazıya henüz yorum eklenmemiş gibi görünüyor.

    İlk yorumu siz yapın!

Yorum Yaz